Agnieszka WrześnikŁukasz Borowicz: droga na szczyt
Edukacja i początki kariery dyrygenta
Droga Łukasza Borowicza na szczyty polskiej i światowej dyrygentury była starannie zaplanowana i konsekwentnie realizowana. Jego edukacja muzyczna rozpoczęła się od studiów dyrygenckich w renomowanej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie kształcił się pod okiem mistrza, profesora Bogusława Madeya. To właśnie tam zdobył solidne podstawy teoretyczne i praktyczne, które pozwoliły mu w pełni rozwinąć swój talent. Dalszy rozwój artystyczny zaowocował uzyskaniem doktoratu, który przygotował pod kierunkiem wybitnego dyrygenta Antoniego Wita, zapewniając mu gruntowne przygotowanie do przyszłych wyzwań. Już na tym etapie młody dyrygent wykazywał niezwykłą pasję i zaangażowanie, które szybko zwróciły uwagę środowiska muzycznego. Jego pierwsze kroki w karierze zaowocowały licznymi sukcesami na międzynarodowych konkursach dyrygenckich, w tym w Trento (1999), Atenach (2000), Porto (2002) i Bamberg (2004), gdzie zdobywał nagrody, potwierdzając swój nieprzeciętny talent i potencjał.
Kluczowe role: Filharmonia Poznańska i Krakowska
Przełomowym momentem w karierze Łukasza Borowicza było objęcie kluczowych stanowisk wiodących polskich instytucji muzycznych. Od sezonu 2021/2022 z dumą pełni funkcję dyrektora muzycznego i dyrygenta-szefa Filharmonii Poznańskiej, gdzie jego wizja artystyczna nadaje kierunek repertuarowi i działalności orkiestry. Równocześnie, od tego samego sezonu, jego talent został doceniony przez Filharmonię Krakowską, która powierzyła mu stanowisko I dyrygenta gościnnego. Te prestiżowe role świadczą o jego ugruntowanej pozycji w świecie muzyki klasycznej i zaufaniu, jakim darzą go czołowe instytucje. Wcześniej, od 2006 do 2021 roku, przez wiele lat związany był z Filharmonią Poznańską jako I dyrygent gościnny, budując swoje doświadczenie i relacje z orkiestrą, co z pewnością ułatwiło mu późniejsze przejęcie dyrekcji. Jego długoletnia współpraca z Polską Orkiestrą Radiową, której był dyrektorem artystycznym w latach 2007-2015, przyniosła tej orkiestrze nowy impuls i doprowadziła do jej spektakularnego odrodzenia, co zostało uhonorowane prestiżowym Paszportem „Polityki” w 2008 roku.
Sukcesy i nagrody Łukasza Borowicza
Międzynarodowe uznanie i nagrody
Łukasz Borowicz zdobył szerokie międzynarodowe uznanie, które potwierdzają liczne nagrody i wyróżnienia. Jego talent dyrygencki został doceniony na najważniejszych festiwalach i w prestiżowych instytucjach muzycznych na całym świecie. Poza wspomnianymi nagrodami konkursowymi, jego osiągnięcia artystyczne zaowocowały również prestiżowymi nagrodami w kraju. W 2011 roku został uhonorowany Koryfeuszem Muzyki Polskiej, a w 2013 roku otrzymał Nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida. Rok 2014 przyniósł mu nagrodę Tansmana za wybitną indywidualność muzyczną, podkreślającą jego unikalny wkład w świat muzyki. Szczególnym dowodem uznania jego zasług dla polskiej kultury było odznaczenie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2022 roku. W tym samym roku Związek Kompozytorów Polskich docenił jego starania o przywracanie zapomnianych dzieł polskiej muzyki, przyznając mu nagrodę honorową za rok 2021. Jego dokonania artystyczne były wielokrotnie doceniane przez krytyków i słuchaczy, co potwierdza jego status jednego z czołowych dyrygentów swojego pokolenia.
Dyskografia i promocja polskiej muzyki
Dyskografia Łukasza Borowicza jest imponująca i stanowi świadectwo jego niezwykłej aktywności artystycznej oraz zaangażowania w promocję polskiej muzyki. Na jego koncie znajduje się ponad 100-130 albumów, co czyni go jednym z najbardziej płodnych polskich dyrygentów. Szczególne uznanie zdobyły jego nagrania zrealizowane dla renomowanej wytwórni cpo. Komplet dzieł symfonicznych Andrzeja Panufnika pod jego batutą został uhonorowany prestiżową nagrodą ICMA 2015 (International Classical Music Award). Kolejnym znaczącym sukcesem płytowym jest album z monumentalnym dziełem „Quo vadis” Feliksa Nowowiejskiego, nagrany z Filharmonikami Poznańskimi, który również zdobył nagrodę ICMA w 2018 roku. Jego nagrania były wielokrotnie wyróżniane przez renomowane magazyny muzyczne, czego dowodem są tytuły takie jak BBC Music Orchestral Choice czy BBC Music Opera Choice, a także czterokrotne przyznanie prestiżowego Diapason d’Or oraz dwukrotne nagrody Fryderyk. Te wyróżnienia podkreślają nie tylko wysoki poziom artystyczny jego interpretacji, ale także jego kluczową rolę w przywracaniu światu zapomnianych arcydzieł polskiej muzyki klasycznej.
Łukasz Borowicz w świecie opery
Debiuty i kluczowe produkcje operowe
Łukasz Borowicz posiada bogate doświadczenie w świecie opery, które zdobywał od samego początku swojej kariery. Jego debiut operowy miał miejsce w 2005 roku na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, gdzie z powodzeniem poprowadził spektakl „Don Giovanni” Wolfganga Amadeusza Mozarta. Od tego czasu jego zaangażowanie w ten gatunek sztuki zaowocowało poprowadzeniem ponad 180 przedstawień operowych i baletowych w tej prestiżowej instytucji. Borowicz znany jest z odwagi w eksplorowaniu mniej znanych zakamarków repertuaru operowego, co czyni go postacią wysoce cenioną przez miłośników tego gatunku. Jego pasja do odkrywania i promowania zapomnianych dzieł znajduje odzwierciedlenie w jego repertuarze operowym, który obejmuje między innymi takie tytuły jak „Monbar, czyli Flibustierowie” Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, „Bezdomna jaskółka” Rafaela Laka, „Maria” Romana Statkowskiego czy „Przygoda króla Artura” Grażyny Bacewicz.
Innowacyjne podejście do repertuaru
Szczególnym rysem działalności operowej Łukasza Borowicza jest jego innowacyjne podejście do repertuaru, które polega na konsekwentnym wydobywaniu z zapomnienia i prezentowaniu publiczności dzieł polskich kompozytorów, często pomijanych przez tradycyjne programy koncertowe i operowe. Jego praca przy operach takich jak „Monbar, czyli Flibustierowie” Dobrzyńskiego, „Bezdomna jaskółka” Laka, „Maria” Statkowskiego czy „Przygoda króla Artura” Bacewicz to dowód jego zaangażowania w promowanie polskiego dziedzictwa muzycznego. Nie ogranicza się jednak wyłącznie do muzyki polskiej, ale również z powodzeniem interpretuje dzieła kompozytorów zagranicznych, zawsze wnosząc świeże spojrzenie i dogłębne zrozumienie partytury. Jego umiejętność ożywiania zapomnianych dzieł operowych, w tym również tych związanych z twórczością takich kompozytorów jak Giacomo Meyerbeer czy Stanisław Moniuszko, przyniosła mu uznanie wśród melomanów i krytyków. Dzięki jego pracy, mało znane dotąd opery zyskują nowe życie i docierają do szerszej publiczności, co stanowi nieoceniony wkład w rozwój polskiej i światowej kultury muzycznej.
Pisanie to moja pasja, która pozwala mi dzielić się wiedzą, inspirować i odkrywać nowe perspektywy. W mojej pracy stawiam na rzetelność, kreatywność i zrozumienie potrzeb czytelników. Wierzę, że dobrze napisany tekst ma moc zmieniania spojrzenia na świat.
